1977





Arie van Geest
FIAC '77, Paris
Galerie Delta, Rotterdam
Tekst: Hans Sonnenberg, Dolf Welling
21 x 21 cm, 12 p.
«  terug naar Catalogi

Arie van Geest, FIAC '77, Paris (catalogus)

Beweeg de muiswijzer over de afbeelding om pagina 2 te zien:
"Een Romance", 130 x 170 cm, 1977. Particuliere collectie, Amersfoort.

Tekst tentoonstellingscatalogus: • FIAC '77 PARIS Grand Palais, Paris 22-30 oktober 1977
• Galerie Delta, Rotterdam 3-30 december 1977                 

Arie van Geest

Terug van een reis naar New York, waar Arie van Geest in 1970 twee maanden verblijft, maakt hij een serie van 11 tekeningen die hij in 1971 in het Lijnbaancentrum te Rotterdam exposeert. Het is het verhaal van de aap Wah-Wah, die voor een spiegel komt te staan en daarin zijn levensgezellin aantreft. Uitbundig springt Wah-Wah op zijn nieuwe vriendin af: hij springt dwars door de spiegel en staat even later weer geheel alleen tussen de scherven. Gedesillusioneerd door deze gebeurtenis sluit hij zich aan bij Het schunnige gezelschap en begint een reis vol onverwachte gebeurtenissen. Wah-Wah ontmoet de Paus; er wordt een Miss gekozen; En hij is ooggetuige bij het wakker worden van Sneeuwwitje, de schoonste van het land. Tot op dat moment is de wereld één grote speeltuin.
Maar dan is het afgelopen met zijn dromen; uiteindelijk blijkt alles droefenis en ellende.
Op dit thema maakt Arie van Geest in die tijd schilderijen, waar tientallen mensen en dieren en door hem verzonnen wezentjes, half mens- half dier, in situaties als boven beschreven tot leven komen.
Arie van Geest is een typische vertegenwoordiger van de verhalende schilderkunst, de mythologie quotidienne.

In 1973 ontstaat de verandering in de conceptie van zijn doeken naar hun huidige vorm; de schilderijen worden rustiger, met horizonten en daarboven wijdse luchten.
In een romantisch landschap daaronder doen zich nu de situaties voor, die eerder het hele doek beheersten.
Veelal zijn de hoofdfiguren meisjes, een honderd jaar geleden door Lewis Carroll gefotografeerd. Arie van Geest plaatst hen geschilderd in onze tijd terug. De meisjes en jonge vrouwen die nu op zijn doeken voorkomen zijn behept met velerlei menselijke deugden en ondeugden en door meerdere figuren bij een te brengen ontstaan er liefdes, intriges en droevige situaties.
Qua sfeer is er in zijn schilderijen verwantschap met het werk van Nabokov (Lolita),Lewis Carroll (Alice in Wonderland) en Comte de Lautréamont (De Zangen van Maldoror).


Hans Sonnenberg.


Haagse Courant 16-12-1975

"Nothing is revealed" staat op een bord in het vertrek waarop een kantoorstoel een popperig meisje zit in een proper wit jurkje.

In werkelijkheid zijn alle schilderijen van Arie van Geest onthullend, maar op een insinuerende manier. Het meisje is amoreel als Flora in het boek "The turn of the screw" van Henry James. Kamers hebben bij Van Geest de onstoffelijke luxe van licht en ruimte, vrijwel zonder stoffering. De sfeer heeft iets onvatbaar sinisters. Er zijn toespelingen op verraderlijkheid en verborgen wellust - als in de Victoriaanse wereld wanneer we de door mot aangevreten draperiën verwijderen. Een zekere onbeholpenheid in de schilderijen en vaagheid in de tekeningen, geven het werk een cachet van irritant vermoeden of vluchtige herinnering.


Dolf Welling
© Arie van Geest